Tom z roku 2012 zyskał opinię najgorszego. Moim zdaniem nie jest ona do końca zasłużona, bo z tych tomów, które znam uznał bym za taki rok 2006. Powodem jest Oleg Diwow. O ile beznadziejny tekst anglojęzyczny jestem w stanie jescze uznać, to beznadziejny tekst rosyjski, gdy publikuje się tylko dwa w tomie uznaję za coś gorszego. Dlatego uważam ten tom za trochę lepszy od 2006.
Z rzeczy, które zauważyłem pierwszą jest konsekwencja poprzedniego tomu, czyli steampunk. W poprzednim tomie go nie było. Tutaj Steampunk jest na okładce i w opowiadaniach. Poza tym dobre są teksty krótkie, a te dluższe są słabsze. Cały czas almanach zawiera tez teksty autorów nowych i nieznanych w Polsce.
Pierwszy tekst to Wrzawa śmiertelnych Roberta Shearmana gdzie wszyscy ludzie na ziemi otrzymują informacje dotyczące dokladnej daty i sposobu ich śmierci. Wyjąśtkiem jest bohater opowiadania. Sam tekst jest dobry, a napięcie utrzymuje się w nim do końca.
Aleksandr Zołotko w Żywicielach odwołuje się do mottywów bardziej kalsycznych, jednak wciąż udaje mu się stworzyć dobry tekst, jeden z lepszych w antologii.
Orzeł Adacki Bradleya Dentona oparty jest na biografii Dashiella Hammeta. Opisuje on historię żołnierza, który razem z nim uczestniczył w dochodzeniu dotyczącym zabójstwa na Aleutach. Jest to tekst przede wszystkim kryminalny, a fantastyka pojawia się pod koniec. Wiem, że wiele osob krytykowało ten tekst, ale ja uważam że jest dobry.
Następny tekst to Rybak z Morza Śródlądowego Ursuli K. Le Guin. Nie moę go porownywać bezpośrednio z cyklem Ekumeny, którego jescze całego nie znam, ale cały tekst ponawia charakterystyczne dla jej innych utworów motywy. Jest to przede wszystkim fantastyka socjologiczna, przez co rozwiażania fabularne moga się wydawać trochę, żużyte, jednak też to dobry tekst.
Paul Jessup i jego Otwórz oczy... Woałbym udać, że to się nigdy nie wydarzyło. Ta space opera Zaczyna się od seksu z supernową, ale później jest coraz glupiej. Nie wiem jakm cudem ktoś to wydał i nie chcę wiedzieć. To ma jeszcze mniej sensu od wesołych przygód Inkwizytora,ale i tak jest lepsze od Diwowa. Tamtego nic nie przebije.
Suzanne Church w Dołącz, caluj, leć pokazuje świat w którym zalegalizowano narkotyki. sam tekst nie jest zbyt orginalny, ale dobrze się go czyta.
Automatyczną Nianię Daceya Chianga trudno mi ocenić, bo tak samo jak znane mi teksty Mieviella i Gaimana z pierwszej częsci antologii wygląda jakby tracila częśc sensu poza oryginalną okołostemapunkową antologią VanderMeera, ktorej nie znam.
Lotnik i Dziewczyna Olgi Onojko składa się z dwóch częsci: tej lepszej i oryginalnej o steampunkowym świecie, w ktorym do lotów międzyplanetarnych służą poruszające się w eterze międzygwiezdnym dwupłatowce, i drugiej wygladającej jakby tworzonej na silę i nie pasującej właściwe do pierwszej częsci Tekst jednak warto poznać dla pierwszej częsci, chociaz to pewnie druga zadecydowała go o umiesczeniu go w antologii
Neil Gaiman powraca do tematyki Sherlockowej w Przypadku śmierci i miodu Jego tekst nie przebija Studium w Szmaragdzie, jednak jest dobry. W opoiwsći po prawiwych powodach emerytury Holmesa udało mu się dobrze połączyć elementy kanonu by stworzyć ciekwą historię.
Przedosatni tekst to Steam Girl nowozelandzkiego Dylana Horrocksa (być może) steampunkowa opowieść o sile opowieści i wyobraźni , ktorej interpretację pozstawił autor wraz z otwartym zakończeniem.
Ostatni jest Dan Simmons Jego Kochanek doskonały jest historią poety, ktory wyrusza na front pod Sommą, pisze wiersze innych poetów i cierpi. Dwoiadujemy się, że Wojna Jest Zła, żołnierza jedną kochanką jest śmierć, a Wojna Jest Złaaa. Naleąży pochwalić intencje, wykonanie wręcz przeciwnie.
Tom zrouk 2012 nie był aż tak zły, jakby można wywnioskowac z opinii innych, jednak jest trochę słabszy od poprzednich. Wciąż pozstaje w nim kilka tekstów wartych poznania. Niedlugo rok 2013.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz