W zeszłym roku wśród pisania o różnych mniej lub bardziej zapomnianych dawnych książkach pisałem o zbiorze Stephena Vincenta Benéta Nad Rzekami Babilonu. Zawierał on cztery opowiadania tego autora. Każde z nich poświęcone były innej tematyce, ale na pewno każde z nich było ciekawe. Diabeł i Daniel Webster jest drugim wydanym przez Iskry zbiorem tego autora. Tym razem zawiera tylko trzy opowiadania.
Tytułowe opowiadanie przedstawia historię odsprzedania przez Jabeza Stone z New Hampshire swojej duszy diabłu i późniejszej jej obrony prowadzonej w piekielnym sądzie przez mówcę Daniela Webstera.
Drugie opowiadanie to Ucieczka Johnny'ego Pye. Można w nim zobaczyć (określenie to oznacza, że przynajmniej ja to dostrzegam) inspirację klasycznym Piaskunem Hoffmana. W tym wypadku bohater podejmując się kolejnych zajęć i spotykając kolejnych ludzi ucieka przez Stany. Jest przekonany, że chce go porwać Głupołap, o którym wiele razy słyszał od wychowującego go młynarza.
W ostatni opowiadaniu Szczęściu 'o Hallorana narrator przedstawia historię z czasów młodości swojego dziadka. Opisuje on jak wyruszył on z Irlandii di USA i został robotnikiem na budowie kolei. Szansę na poprawę losu dało mu spotkanie leprechauna z rodzinnej miejscowości.
O ile w przypadku poprzedniego zbioru trudno było mi znaleźć wspólną tematykę, to tutaj jest ona wyraźnie widoczna. Oczywiście nie znam pozostałej twórczości Benéta i nie wiem na ile oba zbiory były dla niej reprezentatywne, Przy najmniej według noty o autorze tak jest. Wskazuje też na to bibliografia twórczości autora z wikipedii. Każde z opowiadań odwołuje się do Ameryki XIX wieku już właściwie będącej dla urodzonego w 1898 roku autora przeszłością. Jest to już przeszłość nie tyle realna, co bardziej nostalgicznie mitologizowana. Niezależnie od odmiennej tematyki oba wydane w Polsce zbiory Benéta są ciekawą lekturą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz